Bóg – człowiek tu wcielony! 4. I oto mnodzy, ludzie ubodzy Radzi oglądać Pana, Pełni natchnienia, pełni zdziwienia Upadli na kolana. 5. Oto Maryja, czysta lilija, Przy niej staruszek drżący Stoją przed nami, przed pastuszkami Tacy uśmiechający.
PONIEDZIAŁEK II TYGODNIA ADWENTU PIERWSZE CZYTANIE (Iz 35, 1-10) Sam Bóg przyjdzie, aby nas zbawić Czytanie z Księgi proroka Izajasza. Niech się rozweselą pustynia i spieczona ziemia, niech się raduje step i niech rozkwitnie! Niech wyda kwiaty jak lilie polne, niech się rozraduje, skacząc i wykrzykując z uciechy. Chwałą Libanu ją obdarzono, ozdobą Karmelu i Saronu. Oni zobaczą chwałę Pana, wspaniałość naszego Boga. Pokrzepcie ręce osłabłe, wzmocnijcie kolana omdlałe! Powiedzcie małodusznym: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, by was zbawić».Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło wykrzyknie. Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie; spieczona ziemia zmieni się w pojezierze, spragniony kraj w krynice wód, a badyle w kryjówkach, gdzie legały szakale – w trzcinę i tam droga czysta, którą nazwą drogą świętą. Nie przejdzie nią nieczysty, gdy odbywa podróż, i głupi nie będą się tam wałęsać. Nie będzie tam lwa, ni zwierz najdzikszy nie wstąpi na nią ani się tam nie znajdzie, ale tamtędy pójdą wyzwoleni. Odkupieni przez Pana powrócą, przybędą na Syjon z radosnym śpiewem, ze szczęściem wiecznym na czołach; osiągną radość i szczęście, ustąpi smutek i wzdychanie. Oto słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY (Ps 85, 9ab-10, 11-12, 13-14) Refren: Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić. Będę słuchał tego, co Pan Bóg mówi: * Oto ogłasza pokój ludowi i swoim bliskie jest Jego zbawienie † dla tych, którzy Mu cześć oddają * i chwała zamieszka w naszej ziemi. Refren: Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić. Łaska i wierność spotkają się z sobą, *ucałują się sprawiedliwość i z ziemi wyrośnie, * a sprawiedliwość spojrzy z nieba. Refren: Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić. Pan sam szczęściem obdarzy *a nasza ziemia wyda swój będzie kroczyć przed Nim, *a śladami Jego kroków zbawienie. Refren: Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Oto przyjdzie Król, Pan ziemi,i zdejmie z nas jarzmo niewoli. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. EWANGELIA (Łk 5, 17-26) Chrystus uzdrawia duszę i ciało Słowa Ewangelii według świętego Łukasza. Pewnego dnia, gdy Jezus nauczał, siedzieli tam też faryzeusze i uczeni w Prawie, którzy przyszli ze wszystkich miejscowości Galilei, Judei i z Jeruzalem. A była w Nim moc Pańska, tak że mógł jacyś mężczyźni, niosąc na łożu człowieka, który był sparaliżowany, starali się go wnieść i położyć przed Nim. Nie mogąc w żaden sposób go przenieść z powodu tłumu, weszli na płaski dach i przez powałę spuścili go wraz z łożem na sam środek, przed Jezusa. On, widząc ich wiarę, rzekł: «Człowieku, odpuszczone są ci twoje grzechy».Na to uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli się zastanawiać i mówić: «Kimże on jest, że wypowiada bluźnierstwa? Któż może odpuścić grzechy prócz samego Boga?».Lecz Jezus przejrzał ich myśli i w odpowiedzi na nie rzekł do nich: «Co za myśli nurtują w sercach waszych? Cóż jest łatwiej powiedzieć: „Odpuszczone są ci twoje grzechy”, czy powiedzieć: „Wstań i chodź”? Otóż żebyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów» – rzekł do sparaliżowanego: «Mówię ci, wstań, weź swoje łoże i idź do domu!». I natychmiast wstał wobec nich, wziął łoże, na którym leżał, i poszedł do swego domu, wielbiąc zdumienie ogarnęło wszystkich; wielbili Boga i pełni bojaźni mówili: «Przedziwne rzeczy widzieliśmy dzisiaj». Oto słowo Pańskie. KOMENTARZ Największe uzdrowienie Największym nieszczęściem człowieka jest paraliż jego duszy, spowodowany przez grzech. Jezus nie przywrócił wzroku wszystkim niewidomym, nie uleczył wszystkich chorych, ale wszystkim podarował łaskę zbawienia. Jak jest ona ważna, ukazuje nam dzisiejsza Ewangelia. Jezus najpierw leczy duszę paralityka, a potem przywraca władzę jego ciału. Czyni to, widząc wiarę przyjaciół, którzy go przynieśli. Największym cudem jest więc uzdrowienie wewnętrzne, duchowe, często niewidzialne dla oczu, lecz odczuwalne sercem. Dziękuję Ci, Jezu, za te osoby, które na modlitwie przynoszą mnie do Ciebie, i za tych, których ja mogę do Ciebie zaczerpnięte z Ewangelia 2020 s. Anna Maria PudełkoEdycja Świętego Pawła 10 Nie lękaj się, bo Ja jestem z tobą; nie trwóż się, bom Ja twoim Bogiem. Umacniam cię, jeszcze i wspomagam, podtrzymuję cię moją prawicą sprawiedliwą. 11 Oto wstydem i hańbą się okryją. wszyscy rozjątrzeni na ciebie. Unicestwieni będą i zginą. ludzie kłócący się z tobą. 12 Będziesz ich szukał, lecz nie znajdziesz. Kolor szat: Poniedziałek, 6 grudnia 2021 II tydzień psałterza II tydzień Adwentu Teksty liturgii Mszy św. Jeśli strona nie wyświetla się poprawnie, kliknij tutaj, aby wyświetlić ją w prostszej wersji. por. Jr 31, 10; Iz 35, 4 Słuchajcie, narody, słowa Pana * i głoście je na całym świecie. * Oto przyjdzie nasz Zbawiciel, * odrzućcie bojaźń. Niech nasze modlitwy wzniosą się do Ciebie, Boże, † i wyjednają nam Twoją łaskę, * abyśmy przez czystość serca przygotowali się na obchód tajemnicy Wcielenia Twojego Syna. Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. I Czytanie Wprowadzenie Komentarz Sam Bóg przyjdzie, aby nas zbawić Iz 35, 1-10 Czytanie z Księgi proroka Izajasza Niech się rozweselą pustynia i spieczona ziemia, niech się raduje step i niech rozkwitnie! Niech wyda kwiaty jak lilie polne, niech się rozraduje, skacząc i wykrzykując z uciechy. Chwałą Libanu ją obdarzono, ozdobą Karmelu i Szaronu. Oni zobaczą chwałę Pana, wspaniałość naszego Boga. Pokrzepcie ręce osłabłe, wzmocnijcie kolana omdlałe! Powiedzcie małodusznym: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, by was zbawić». Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło wykrzyknie. Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie; spieczona ziemia zmieni się w pojezierze, spragniony kraj w krynice wód, a badyle w kryjówkach, gdzie legały szakale – w trzcinę i sitowie. Będzie tam droga czysta, którą nazwą drogą świętą. Nie przejdzie nią nieczysty, gdy odbywa podróż, i głupi nie będą się tam wałęsać. Nie będzie tam lwa, ni zwierz najdzikszy nie wstąpi na nią ani się tam nie znajdzie, ale tamtędy pójdą wyzwoleni. Odkupieni przez Pana powrócą, przybędą na Syjon z radosnym śpiewem, ze szczęściem wiecznym na czołach; osiągną radość i szczęście, ustąpi smutek i wzdychanie. Ps 85 (84), 9ab i 10. 11-12. 13-14(R.: por. Iz 35, 4d) Refren: Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić. 9Będę słuchał tego, co Pan Bóg mówi: * oto ogłasza pokój ludowi i swoim wyznawcom. 10Zaprawdę, bliskie jest Jego zbawienie † dla tych, którzy Mu cześć oddają, * i chwała zamieszka w naszej Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić. 11Łaska i wierność spotkają się z sobą, * ucałują się sprawiedliwość i pokój. 12Wierność z ziemi wyrośnie, * a sprawiedliwość spojrzy z Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić. 13Pan sam szczęściem obdarzy, * a nasza ziemia wyda swój owoc. 14Sprawiedliwość będzie kroczyć przed Nim, * a śladami Jego kroków Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Oto przyjdzie Król, Pan ziemi, i zdejmie z nas jarzmo niewoli. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Ewangelia Wprowadzenie Komentarz Chrystus uzdrawia duszę i ciało Łk 5, 17-26 ✠ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Pewnego dnia, gdy Jezus nauczał, siedzieli tam też faryzeusze i uczeni w Prawie, którzy przyszli ze wszystkich miejscowości Galilei, Judei i z Jeruzalem. A była w Nim moc Pańska, tak że mógł uzdrawiać. Wtem jacyś mężczyźni, niosąc na łożu człowieka, który był sparaliżowany, starali się go wnieść i położyć przed Nim. Nie mogąc w żaden sposób go przenieść z powodu tłumu, weszli na płaski dach i przez powałę spuścili go wraz z łożem na sam środek, przed Jezusa. On, widząc ich wiarę, rzekł: «Człowieku, odpuszczone są ci twoje grzechy». Na to uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli się zastanawiać i mówić: «Kimże on jest, że wypowiada bluźnierstwa? Któż może odpuścić grzechy prócz samego Boga?» Lecz Jezus przejrzał ich myśli i w odpowiedzi na nie rzekł do nich: «Co za myśli nurtują w sercach waszych? Cóż jest łatwiej powiedzieć: „Odpuszczone są ci twoje grzechy”, czy powiedzieć: „Wstań i chodź”? Otóż żebyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów» – rzekł do sparaliżowanego: «Mówię ci, wstań, weź swoje łoże i idź do domu!» I natychmiast wstał wobec nich, wziął łoże, na którym leżał, i poszedł do swego domu, wielbiąc Boga. Wtedy zdumienie ogarnęło wszystkich; wielbili Boga i pełni bojaźni mówili: «Przedziwne rzeczy widzieliśmy dzisiaj». Panie, nasz Boże, przyjmij te dary, które otrzymaliśmy dzięki Twojej dobroci, † Ty nam je dałeś, abyśmy mogli odprawiać eucharystyczną Ofiarę, * spraw, aby ona stała się dla nas zadatkiem wiecznego zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. 1. Dwa przyjścia Chrystusa Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, * abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, * Panie, Ojcze, święty, wszechmogący, wieczny Boże, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. On przez pierwsze przyjście w ludzkiej naturze * spełnił Twoje odwieczne postanowienie, * a nam otworzył drogę wiecznego zbawienia. * On ponownie przyjdzie w blasku swej chwały, * aby nam udzielić obiecanych darów, * których, czuwając, z ufnością oczekujemy. Dlatego z Aniołami i Archaniołami, * i z wszystkimi chórami niebios * głosimy Twoją chwałę, * razem z nimi wołając... por. Ps 106, 4-5; Iz 38, 3 Przyjdź, Panie, i nawiedź nas w pokoju, * abyśmy się cieszyli wobec Ciebie z czystym sercem. Boże, nasz Ojcze, niech owocny będzie dla nas udział w tym Sakramencie, † przez który nas, pielgrzymujących na ziemi, podtrzymujesz w drodze do nieba * i uczysz całym sercem miłować to, co wieczne. Przez Chrystusa, Pana naszego. Listen to Preludes on Polish church songs: Oto Pan Bóg przyjdzie on Spotify. Marian Sawa, Bartosz Patryk Rzyman · Song · 2020. Marian Sawa, Bartosz Patryk Rzyman"Oto Pan Bóg przyjdzie" to jedna z najpiękniejszych i najczęściej śpiewanych w polskich kościołach pieśni adwentowych. Często jest wykonywana na wejście podczas porannych mszy świętych roratnich. Utwór ten to tłumaczenie XVI wiecznej łacińskiej antyfony „Ecce Dominus veniet”. Wersję łacińską śpiewa się oczywiście nadal, często przez chóry parafialne, zwłaszcza podczas uroczystych nabożeństw. Niezależnie czy wykonywana jest wersja w języku polskim, czy w języku łacińskim, zwrotka zawsze powtarzana jest 3 razy, co ma podkreślać zbliżające się świętowanie narodzin Jezusa Chrystusa. Prawdopodobnie pierwszy raz, przetłumaczona na język polski pieśń, pojawiła się w wydanym w roku 1904 śpiewniku: "Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych" autorstwa działacza społecznego Karola Miarki. Podobnie, jak w przypadku innych utworów adwentowych, pieśń ta uprzedza nas, że niebawem narodzi się Zbawiciel. Samo słowo „Adwent” pochodzi od łacińskiego „adventus”, które oznacza „przyjście”. Weselmy się zatem, gdyż dzień przyjścia na świat naszego Pana jest coraz bliżej. „Wielka światłość w dzień ów będzie” – światłość, czyli co? Radość! Światłość oznacza zawsze dobro! Pamiętajmy także jednak, a może nawet przede wszystkim o tym, że światło pokonuje mrok, tak jak Jezus na krzyżu pokonał śmierć. Utwory adwentowe, mimo że z natury są pogodne, mają jednak również zmuszać do przemyśleń. Warto uświadomić sobie, że w tym okresie przygotowujemy się na ponowne przyjście Chrystusa. Poświęćmy zatem kilka chwil na refleksje nad swoim życiem, aby przy świątecznym stole przywitać go z czystym sercem. Pieśń kończy się podwójnym wezwaniem: Alleluja! Alleluja!, będącym przekształconym z języka hebrajskiego, starotestamentowym Hallelu-Jah, co współcześnie możemy zinterpretować jako: Chwalmy Pana Boga! A więc cieszmy się zatem i z radością w duszy oczekujmy, aby jak najlepiej i jak najgłębiej przeżyć nadchodzące święta Bożego Narodzenia.
XLI) Refren: Oto Pan przybywa, * prostujcie drogi swego życia. 1. Pośpiesz nam, Boże, z pomocą, * wyzwól nas z pęt grzechów naszych. * Pośpiesz, a dłużej nie zwlekaj, * wzbudź w nas potęgę swą na nowo. Ref. 2. O Boże, tchnij nowe życie * i okaż swe miłosierdzie. * Ciebie czekamy z tęsknotą, * obiecanego Zbawiciela.Na patronów serwisu czekają wyjątkowe materiały: ✓ Zbiór nut wszystkich utworów w formacie pdf ✓ Zbiór nagrań wszystkich utworów w formacie mp3 ✓ Dostęp do autorskiego kursu online na temat zasad muzyki ✓ Dostęp do autorskiego kursu online na temat kontrapunktu ✓ Możliwość konsultacji na tematy związane z kursami Aby zostać patronem serwisu wejdź na Oto Pan Bóg przyjdzie, z rzeszą świętych nam przybędzie. Wielka światłość w dzień ów będzie Alleluja, alleluja! Podobało Ci się? Poleć znajomym - będą Ci wdzięczni Post Views: 3 571
Z dodanymi wersetami z Apokalipsy.Antyfona: Oto Pan Bóg przyjdzie, * z rzeszą świę-tych k’nam przybędzie; * wielka światłość w dzień ów będzie, * alleluja, a
.30 . Niebiosa, rosę ślijcie nam z góry, Niech serca nawiedzi Zbawca nasz. Nie bądź zagniewany, Panie. Nie pomnij dłużej nieprawości naszych. Wszakże Tyś Ojcem naszym, A my rąk Twoich dziełem. Wejrzyj przeto z miłosierdzia swego. Pomóż nam być wiernym ludem Twoim, Byśmy Cię chwalili jak ojcowie nasi. Niebiosa, rosę ślijcie nam z góry, Niech serca nawiedzi Zbawca nasz. Myśmy grzeszni i nieczyści, Opadliśmy wszyscy, tak jak zwiędłe liście. Nieprawości nasze porwały nas niby wicher, Bo imienia Twego nikt nie wzywał. Albowiem skryłeś przed nami oblicze swoje I oddałeś nas w niewolę nieprawości naszych. Niebiosa, rosę ślijcie nam z góry, Niech serca nawiedzi Zbawca nasz. Pociesz się, mój ludu, pociesz. Wkrótce nadejdzie twe zbawienie. Czemu smutkiem się trapisz, czyż nie ma nad tobą Króla? Ja cię zbawię, nie traćże nadziei. Wezwałem cię po imieniu: "Tyś jest moim", Albowiem Jam jest Bóg twój, Dawca odkupienia. Niebiosa, rosę ślijcie nam z góry, Niech serca nawiedzi Zbawca nasz. * * * 31 . Niech się radują niebiosa i ziemia, Bo Pan królować przychodzi. Zaśpiewajcie Panu nową pieśń. Zaśpiewajcie Panu, wszystkie ziemie. Zaśpiewajcie Panu, błogosławcie Mu. Co dzień głoście Jego zbawienie. Niech się radują niebiosa i ziemia, Bo Pan królować przychodzi. Głoście, Panu, ludy, chwałę, moc, Imieniowi Jego cześć oddajcie. Złóżcie Mu ofiarę, wejdźcie w Jego dom. Czcijcie Pana w stroju odświętnym. Niech się radują niebiosa i ziemia, Bo Pan królować przychodzi. Niechaj przed Nim zadrży cały świat. Głoście ludom, że sam Pan króluje. On utwierdził ziemię, by nie chwiała się. Sprawiedliwie rządzi ludami. Niech się radują niebiosa i ziemia, Bo Pan królować przychodzi. Niech się cieszy niebo z ziemią wraz. Niech brzmi morze z mieszkańcami swymi. Niech się rozradują pola z plonem swym, Wszystkie drzewa leśne przed Panem. Niech się radują niebiosa i ziemia, Bo Pan królować przychodzi. Cieszcie się, bo oto idzie Pan, Idzie, by królować całej ziemi. Będzie sprawiedliwie sądził ziemi krąg. Według swej wierności - narody. Niech się radują niebiosa i ziemia, Bo Pan królować przychodzi. * * * 32 . Niech Twój rozbłyśnie dzień. Niech nadejdzie Twe zmiłowanie. Niech wreszcie wstanie Twój dzień. Ocalenie przyniesie nam. * * * 33 . Oto Pan Bóg przyjdzie, Z rzeszą świętych k'nam przybędzie. Światłość wielka w dzień ów będzie. Alleluja. * * * 34 . Po upadku człowieka grzesznego Użalił się Pan stworzenia swego, Zesłał na świat Archanioła cnego. "Idź do Panny, imię Jej Maryja, Spraw poselstwo: Zdrowaś, łaski pełna, Pan jest z Tobą, nie bądźże troskliwa". Panna natenczas psałterz czytała. Gdy pozdrowienie to usłyszała, Na słowa się anielskie zdumiała. Archanioł, widząc Pannę troskliwą, Jął Ją cieszyć mową łagodliwą: "Panno, nie lękaj się, Pan jest z Tobą! Znalazłaś łaskę u Pana Twego, Ty się masz stać Matką Syna Jego, Ta jest wola Boga wszechmocnego". * * * 35 . Przybądź, Panie, bo czekamy, Twego przyjścia wyglądamy, Bo źle nam żyć bez Ciebie. Gotujmy drogę Panu, prostujmy ścieżki Jego. Przemieńmy swoje życie, odwróćmy się od złego. Noc minęła, dzień jest blisko. W jasnym świetle czyńmy wszystko. Ze snu już powstać pora. Gotujmy drogę Panu, prostujmy ścieżki Jego. Przemieńmy swoje życie, odwróćmy się od złego. Pan jest blisko, między nami, W tłumie ludzi gdzieś wmieszany. Czy umiem Go zobaczyć? Gotujmy drogę Panu, prostujmy ścieżki Jego. Przemieńmy swoje życie, odwróćmy się od złego. Pan jest blisko i też czeka, Czy przyjść może do człowieka. Czy kocham Go prawdziwie? Gotujmy drogę Panu, prostujmy ścieżki Jego. Przemieńmy swoje życie, odwróćmy się od złego. * * * 36 . Raduj się, niebo, wesel się, ziemio! Niech góry i pagórki przed Nim śpiewają swą pieśń, A wszystkie drzewa leśne niech chwałę Mu ślą. Bo kiedyś przyjdzie Pan i radośnie zaśpiewam Mu: Tyś Ten, który idzie znów w imię Pańskie. Raduj się, niebo, wesel się, ziemio! O, Panie, okaż siłę swoją i przyjdź, zbaw swój lud, I zechciej paść znów trzodę swą, Pasterzu nasz! Bo kiedyś przyjdzie Pan i radośnie zaśpiewam Mu: Tyś Ten, który idzie znów w imię Pańskie. Raduj się, niebo, wesel się, ziemio! O, Panie, rozpal miłość Twoją nad nami i moc. Na ziemię naszą przyjdzie już Emmanuel. Bo kiedyś przyjdzie Pan i radośnie zaśpiewam Mu: Tyś Ten, który idzie znów w imię Pańskie. Raduj się, niebo, wesel się, ziemio! O, Panie, wierny zawsze Twej obietnicy, racz przyjść Z potęgą, z majestatem swym, alleluja! Bo kiedyś przyjdzie Pan i radośnie zaśpiewam Mu: Tyś Ten, który idzie znów w imię Pańskie. * * * 37 . Raduj się, ziemio, Gość z nieba przychodzi, Co Boga z ludem, lud z Bogiem pogodzi, Synów Adama z czartowskiej niewoli wyrwie, wyzwoli. Raduj się, ziemio, śpiewaj z aniołami, Wychwalaj Boga, ciesz się z niebianami. Już nie podnóżkiem jesteś Najwyższego, lecz tronem Jego. Raduj się, ziemio, oto światło wschodzi, Które każdego, co na świat przychodzi, Blaskiem oświeca, a wnet znikną wszędy ciemność i błędy. Raduj się, ziemio, masz Króla u siebie, Pana, co włada na ziemi i w niebie. Królestwo Jego końca mieć nie będzie, gdy tron posiędzie. * * * 38 . Spuśćcie nam na ziemskie niwy Zbawcę z niebios, obłoki. Świat przez grzechy nieszczęśliwy, Wołał w nocy głębokiej, Gdy wśród przekleństwa od Boga Czart panował, śmierć i trwoga, A ciężkie przewinienia Zamkły bramy zbawienia. Ale się Ojciec zlitował Nad nędzną ludzi dolą. Syn się chętnie ofiarował, By spełnić wieczną wolę. Zaraz Gabriel zstępuje I Maryi to zwiastuje, Iże z Ducha Świętego Pocznie Syna Bożego. Panna przeczysta w pokorze Wyrokom się poddaje. Iszczą się wyroki Boże, Słowo Ciałem się staje. Ach, ciesz się, Adama plemię, Zbawiciel zejdzie na ziemię. Drzyj, piekło, On twe mocy W wiecznej pogrąży nocy. * * * 39 . Stworzycielu gwiazd świecących, Wieczne światło nas, wierzących, Zbawicielu wszystkich ludzi, Niech Cię głos pokornych wzbudzi. Ty żałując świata wszego, Śmiertelnie zachorzałego, Przyniosłeś lekarstwo drogie, Leczyć grzesznym rany srogie. Już się miał świat ku zmrokowi, Gdyś rówien Oblubieńcowi, Wyszedł, jako zdrój z krynicy, Z Matki, przeczystej Dziewicy. Prosim, Panie litościwy, Przyszły Sędzio sprawiedliwy, Broń nas, dokąd czas jest tego, Od szatana zdradliwego. Chwała Ojcu Przedwiecznemu I Synowi Mu równemu, I z Duchem Świętym społecznie Niechaj nie ustanie wiecznie. * * * Dalej << menu - Skarbiec pieśni kościelnych ..
Oto Pan Bóg przyjdzie! I wcale nie zwleka! Oto Pan Bóg przyjdzie! I wcale nie zwleka! ks. Mateusz Tarczyński. W Adwencie uczymy się przeżywać wiarę cierpliwie, dzień po dniu, ale jako rzeczywistość dynamiczną, w której nie ma prostego „kiedyś” i „potem”, lecz nieustanne „teraz”. Na adwentowej scenie jedną z postaci
A7jOdG.